Energiek danstalent pere Faura op Springdande
Verleiding en dronkenschap
Door Maja Landeweer
April.16.2008 - AD Algemeen Dagblad

UTRECHT - Zijn afstudeervoorstelling als choreograaf en danser sloeg in als een bom. Het publiek smolt voor de aandoenlijke Spanjaard, net als theaterprogrammeurs en dansjury’s.

Daar stond Pere Faura (27) in zijn eentje met tapdansschoenen aan. Tikkend op de vloer als Gene Kelly in Singing in the Rain en starend naar een filmzoen op een enorm doek. Hartveroverend in zijn eenzaamheid.

Met This is a picture of a person I don’t know, een perfecte mix van dans, video en musical, won hij de ITs Choreography Award 2006, werd hij geselecteerd voor de Nederlandse Dansdagen en was hij in bijna heel het land te zien.

Faura is een van de talenten die centraal staan op het Utrechtse Springdance festival, dat vandaag begint. Op het programma staan klinkende namen uit de hedendaagse dans zoals Deborah Hay en Emio Greco, maar het festival draait vooral om aankomende choreografen.

In ons land ontwikkelde hij zijn eigen stijl. Via de dans keerden ook al zijn oude liefdes terug. ,,Dat sloop er vanzelf in. Ik maak geen abstracte dans. Ik kom uit het theater. Denken doe ik als een choreograaf, maar dan wel een die verhalen vertelt.’’

Zijn voorstelling op Springdance noemt de jonge choreograaf nadrukkelijk ‘werk in uitvoering’. ,,Ik ben er pas drie weken mee bezig. Ik maak er een interactieve avond van. Het publiek mag meteen roepen wat het goed vindt en wat niet. Dan kunnen we daaraan sleutelen.’’

Het nieuwe stuk Do you have a cigarette? and other ways of approaching gaat over discodansen en partycultuur. ,,De party is voor mij een metafoor voor de dans en het theater. Ik wil het publiek graag verleiden, de toeschouwer dronken voeren, nieuwe mensen ontmoeten. Dat is theater.’’

Voor het eerst werkt hij met vijf danseressen. ,,Om uit te vinden of ik mijn stijl op anderen kan overbrengen, wil ik met een groep werken. Het was de bedoeling dat dat vrouwen én mannen zouden zijn, maar de mannen kon ik niet vinden. Dat is nu ook een thema in de voorstelling geworden.’’

Als aanstormend balletmaker gaat het Faura voor de wind. ,,Ik heb geen klagen in Nederland. Maar ik werk ook graag in Barcelona. Hier ligt alles vast, daar is geld beschikbaar gesteld voor dans, maar nog geen infrastructuur. Die kun je mede zelf vormen.’’

Springdance tot 26-4 in Utrecht.

image:
Pere Faura kwam in 2002 naar Nederland om te studeren aan de School voor Nieuwe Dansontwikkeling in Amsterdam. ,,Ik deed altijd duizend dingen tegelijk, ben zo hyperactief,'' zegt hij. ,,Ik speelde blokfluit, deed aan basketbal en had een eigen muziektheatergroep voor amateurs. Maar het meest hield ik van dans.''

source:
> http://www.ad.nl/cultuur/2224931/Verleiding_en_dronkenschap.html

^ press index
< do you have a cigarette? and other ways of approaching

Springdance: vol visuele grappen
Ingrid Van frankenhuyzen
April.26.2008 - NRC Handelsblad

source:
> http://www.nrc.nl

^ press index
< do you have a cigarette? and other ways of approaching

Dansen in de disco: solitair samen
Bregtje Scghudel
December.10.2008 - parool.nl

Faura speelt met onze verwachtingen ¿ de performers blijken plots op klassieke muziek te dansen ¿ en met de relatie tussen performers en publiek. Foto Anette Kamerich/Eyes2

recensie
'Nu is het zeker de bedoeling dat we met elkaar kennismaken.'' Een redelijk relevante opmerking van een van de toeschouwers. Halverwege het stuk Do you have a cigarette? And other ways of approaching wordt het publiek naar voren gehaald om aan een geïmproviseerde bar een drankje te nuttigen.

De zaal van Frascati WG , het voormalige Gasthuis, is omgetoverd tot een discotheek, inclusief discobol en ronde dansplateaus. De vijf vrouwelijke performers, die aan het begin nog heftig aan het dansen waren, zwerven nu wat doelloos door de grotendeels lege zaal Het publiek hangt als ongemakkelijke muurbloempjes aan de bar. Want wat is nu de bedoeling? Inderdaad zelf maar de vloer op? De buurman om een vuurtje vragen?

Het zat de Spaanse choreograaf Pere Faura qua aantallen die avond ook niet mee. Op deze allereerste try-out waren zo'n vijftien man afgekomen, waarvan een handvol medewerkers. Dat maakte het creëren van de juiste, dampende discosfeer toch een beetje lastig.

Afgezien van het futloze middenstuk is Do you have a cigarette? een intrigerende voorstelling, en niet alleen omdat er in de zaal - in het kader van kunst - nog wel een sigaretje of twee opgestoken wordt.

Solitaire danser
Bij binnenkomst staat een solitaire danser te swingen op een onhoorbare beat. Even kijkt ze het publiek verstoord aan, daarna verzinkt ze weer in haar eigen danswereld. De vier daarna opkomende dansers volgen hetzelfde patroon.

Faura speelt met onze verwachtingen - de performers blijken plots op klassieke muziek te dansen - en met de relatie tussen performers en publiek. De bezoekers zijn geen objectieve en anonieme toeschouwers, maar voyeurs, die door de dansers uitgedaagd en zelfs bij de performance betrokken worden.

De discodans past ook perfect in de rode lijn van Faura's eerdere werk, zoals de solo Discopolis: de eenzaamheid in samenzijn. De dansers lijken nooit echt contact te krijgen, of te maken. Disco is de paradox van een solitaire groepssport.

In de manische laatste akte gaan de vrouwen helemaal los, eerst op het toilet, luidkeels en vals meezingend op Sweet dreams are made of this, daarna aan en op de bar, nog steeds op jacht naar die al lang vervlogen euforie. Samen, maar toch alleen. Een melancholische conclusie van boeiend bewegingstheater. (BREGTJE SCHUDEL)

Do you have a cigarette? And other ways of approaching - Pere Faura.
Gezien op 4 december. Tot en met 13 december in Frascati WG.

source:
> http://www.parool.nl/parool/nl/24/theater/article/detail/72385/2008/12/10/Dansen-in-de-disco-solitair-samen.dhtml

^ press index
< do you have a cigarette? and other ways of approaching

Dierlijk gekerm uit zwarte kasten
Francine Van Der Wiel
Cultureel Supplement NRC Handelsblad - www.nrc.nl
Vrijdag 19 December 2008

De vijf jonge meiden in Do you have a cigarette? And other ways to approach van Pere Faura zijn samen alleen. Ze dansen op één beat, bewegen soms synchroon, maar ze blijven eenlingen in de nacht. Zelfs overmatig drankgebruik en een gezamenlijke gang naar het toilet, zoals dames dat plegen te doen, brengen hen niet tot elkaar. Maar feesten zullen ze, ook al is het allang niet leuk meer en dient hun prefab vrolijkheid vooral als bezwering van diepe wanhoop. Goed of niet, Faura bewerkstelligt bij de toeschouwer dezelfde vluchtneiging die je vroeger in de disco kon overvallen: weg, weg! Naar huis, alleen, deur dicht, licht uit, kop onder de deken. Niets ten nadeIe van de betere Notenkrakers, maar is dat geen veel logischer decembergevoel?

source:
> http://archief.nrc.nl/index.php/2008/December/19/Cultureel+Supplement/C02/

^ press index
< do you have a cigarette? and other ways of approaching

The inescapable here and now
Reflections on Do you have a cigarette? and other ways of approaching by Pere faura
Jens Förster
Frascati Volume #10 Beschouwend theatermagazine - 2009

> see article in pdf

source:
> http://www.theaterfrascati.nl/home/volume

^ press index
< do you have a cigarette? and other ways of approaching